謀暴利，不正義

此文于西元二零一五年二月六日获刊登于南洋商报言论版-有话直说：只谋暴利毁功德

谋暴利，不正义

农业部长又来了，他不顾身份，玩弄种族主义，呼吁马来人抵制华商，不购买华商的商品。

虽然农长努力澄清，言论内“华商”乃指部分华商，惟还是令人感觉怪怪，无法轻易信服。究其原因，其言论用上“马来人”“华人商家”种种词汇，种族主义根本深入心中，即便如其所言并无恶意，或许是“自己骗自己却不自知”。

国内确实有许多谋暴利的商家，但又何止华商而已。要知道某商家有没有谋暴利，有时"比一比同行的价钱"就可以了。当然，我们也要考虑到何种行业等等。有些行业，商品或服务价格不因地域不同而变，有些行业在不同地区则有不同收费。地域因素里，店铺租金和运输费为商家最头疼的大开销，对商品或服务价格之定夺举足轻重。

做生意，当然要賺钱，那是做生意的首要目的。其次为制造就业机会，用薪水换员工脑力体力，使员工得以养家。企业越大，员工越多，养活的家庭人口不计其数，那是很大的功德。

可是，一旦老板只想着賺大钱，想要在每件商品或服务賺上数倍盈利，那不仅仅是赚钱那么简单了，那根本就是谋暴利，就是贪婪。有些商家，更垄断整个行业，商品服务价格由其所好，“年报年年报佳音，皆是暴利堆积来。”

贫者愈贫、富者愈富，与谋暴利之心态不可说无关。数年前美国闹金融风暴，还殃及全球，乃拜金融家好谋暴利，发明次贷，任其失控所致。然后，房地产价格飙涨，亦是拜投机客欲在房地产界谋暴利所致。

《论语》  内孔子曰：“富与贵，是人之所欲也，不以其道得之，不处也；贫与贱，是人之所恶也，不以其道得之，不去也。君子去仁，恶乎成名？君子无终食之间违仁，造次必于是，颠沛必于是。”

谋暴利，就是"不以其道得之"。谋暴利，三字言之－不正义。

《论语》又言：“放于利而行，多怨”。美国次贷风暴，使许多人不满“放于利”的金融家，最後爆发出占领华尔街运动。房地产价格飙涨，民间怨声不断，政府就弄个“一马房屋”政策以安抚人民。

眼中一旦只有暴利，种种功德，通通可以归还上天。

昔加末張益記雲吞面（Yik Kee Wantan Mee @ Segamat）

此云吞面可是昔加末华人美食的生招牌，可说凡昔加末人皆曾尝过这道美食。单在昔加末市区就可于三四间店品尝到张益记的云吞面，甚至在短短一公里范围内，就有了三间，而且间间都做得很有起色。

面条是自做的，很有弹性，特别之处在于非常吸汁，若打包放上一个小时后才吃，面条此时已把汁洗得饱饱的，吃起来别有风味，许多人特喜欢这样的吃法。

叉烧则并不怎么特别，并不特香，也不特脆，食客绝不是冲着叉烧而来，反而是冲着面条而来。汤底有特别的味道，不错。云吞则软滑滑，有一定的水准，并不比其他云吞面特别。

面汁漆黑无比，淋上猪油，我曾向自做，却难以做出那种味道。就因为有美味的面汁，配上爽口的面条，才会吸引一群又一群的饕客。

View yik kee wantan mee in a larger map

欲入印尼，須懂印尼語

此文于西元二零一五年二月二日获刊登于南洋商报言论版-信手拈来：投资先学印尼语

欲入印尼，须懂印尼语

近几年，印尼经济变火热，投资环境亦友善，外资不来不明智。外资一来，亦带来驻外专才。

不过，并非每位驻外专才都谙印尼语。就如在马驻外员工一样，并非每位都谙马来语。

职是之故，印尼政府欲立法，规定在地外国员工若欲得工作准证，就须通过印尼语测验。此举名为保护印尼员工利益。

驻外专才也许是某领域专才，却非个个是语言专才。他们有时候一年须前往不同国家，若每到一地都须学当地语言，恐怕学来也是枉然。

不过，印尼并非首次如此做。数年前，当印尼向东盟开放劳工市场时，已有相关政策，不过当时印尼政府说会“看风使舵”，说一旦该措施拖累印尼经商环境，会考虑撤销。

如今新政府又再重提此事，想必过去此措施并不成功，早已不了了之。

其实，印尼此举何止能保护印尼员工利益，还能为教授印尼语的业者带来滚滚商机。试想想，万一此法令获通过，外资为迎合印尼政府政策，派驻外员工上基础印尼语课程，就是源源不断的生意。印尼政府还真会为老百姓制造生意。

奇怪的是，印尼政府似乎不怕因而吓走外资，对此法似乎有恃无恐。还是又想像之前一样，一旦该语言政策影响商业环境，才来玩紧急刹车。

或许，印尼是因工资低廉和人口庞大而吸引外资前来，相对于马来西亚，大马则是英语环境健全而吸引外资前来。故印尼才因此“玩大牌”吧。

自该国新总统上任，语言政策一波接一波来。在此之前，印尼去年尾新法生效，该国所生产和进口的商品，都须与商品上压纹或印制印尼语标签，而且还禁用贴纸来作印尼语标签，因为贴纸可轻易被撕开。

如今世界贸易全球化，印尼胆敢在商业上贯彻语言政策，实在勇气可嘉。

只不过，印尼工商会馆日前才拨其政府冷水，印尼国企缺乏竞争力，不如大马，但竟还屡屡实施限制外来专才的政策，语言政策就是一例。该会馆还拿我国的国家石油作例子。

不过，如果该政策实施后，印尼经济还能成长无碍，印尼也算是破天荒了！其他国家其实可以学学印尼的勇气，参考印尼的经验，为自己的民族语言争一口气。

淺談大數據

阅报得知，前公司欲发展“大数据” (Big Data) 工程，以迎合政府的“国家大数据框架”政策。

近几年来，“大数据”是信息工程界的主流。中国风云人物马云最近受访时也说，未来是“数据的时代”，笔者肯定马先生有此一说与大数据技术息息相关。

大数据之所以流行，是因为实时分析海量数据的技术已成熟，重点在于“实时”与“海量”。

换做是从前，要实时为所流入的数据作分析非常困难。往常的作法是，技术人员须写程序，天天按时把数据从不同的“数据库”(Database)集中于“数据仓库”（Data Warehouse），才能做出所谓的商业分析报告，通常是每日报告，每星期报告，每月报告，每年报告等等，业界称之为商业智能（Business Intelligence），惟就是无法作出“实时报告”。

“大数据”另一特点是可分析来自不同管道的实时数据。比较从前的各种技术，数据须先进入“数据库”后方可作分析。而大数据技术由于可接上不同的“技术协议”，不必等待数据进入数据库后才能做事。“网民”在网上的一切活动，如使用脸书、推特及其他社交程序，在大数据技术支援下，再配合传统数据搜集技术，相关机构或公司就可实时得知网民的消费趋向、偏好、兴趣等等，再依有关数据推出量身定做的“商业资讯”如促销等等。

目前业界亦积极推动”物联网“(Internet of Things)工程，即把所有的居家电器用品都连接上网络，举例，目前的家居监管系统已可通过智能手机来检测或开关等，就只要连上网络就可以了。

当“物联网”成真后，大数据技术将如鱼得水，获得数据的来源大增，分析也越拉越精确。用户只要天天通过不同管道“上网”，几乎所有的“一举一动”都难逃大数据技术的掌控。其实在欧美已有许多人关注这类隐私问题，业界正致力解决之。

说有一天，大数据技术还能用来预测某人有无犯罪倾向，就像电影“关键报告”（Minority Report）里的情节一样。

分别是，“关键报告”电影里是用“神通”来预知犯罪事件，而现实生活里是用“大数据”而已。

目前已逢消费服务税季节，本地华裔中小型企业的挑战重重，笔者衷心希望“头家”们多多了解和善用诸如大数据技术般的新科技，以数据说话，为企业制定合适的策略，借以提升企业。

盧台長的心靈法門

终于知道卢台长为何这么红，原来许多信徒是冲着他的"天眼看图腾"而去，心态跟看乩童没两样。

若没记错，以前也有一位靠天眼通起家的奇人，好像名"冯冯"，也有一大批"粉丝"，后来不知怎么回事，他的神通没了。

另一位著名的神通大师应该就是"赛巴巴"了，他在世是显示了不少神通，治好许多人的奇難杂症，最令我惊叹的是分身术。

曾读过某本地英文回忆录，作者是本地印裔，他特飞往印度见赛氏。后来果然得以"见其一面"，就真的是“一面”。

据他说，当时赛氏以冷冷的眼光看他，而且眼神凌厉，虽然只有那一两秒，但他觉得那刻赛氏简直像是穿透了他心底一样。到了当天半夜，他整个人上吐下泄，第二天整个人非常虚弱。不过，康复后，他竟有种"重生"的感觉，看来是赛氏那"冷冷的目光"将他彻底清洗一番。

不过，史上神通最著名的，恐怕还是耶稣基督吧？

Tuhan dan Agama

Tuhan itu Tuhan. 

Tuhan akan tetap berada di sana tanpa segala agama. 

Semua agama ciptaan manusia. 

Apa yang manusia perlu tahu ialah cara-cara untuk mendekati Tuhan.

Cara-cara untuk mendekati Tuhan mungkin boleh diperolehi dari buku, tetapi kita sendiri perlu melatih juga.

Lama-kelamaan kita tentu akan boleh merasai "Tuhan" kalau lama melatih cara-cara mendekati Tuhan. 

Tetapi tidak mungkin kita dapat mengenali 100% Tuhan sebab kita hidup dalam 3 Dimensi, Tuhan mestilah wujud di Frekunsi dan Dimensi yang lebih tinggi. Hanya di Dimensi yang lebih tinggi kita dapat melihat SEMUA kejadian di SEMUA masa. Cuba bayangkan kita sebagai semut yang sedang merangkak dari tempat A ke tempat B, dan Tuhan adalah seorang manusia yang dapat melihat kita merangkak.

Yang malang sekali, ramai orang melihat agama sebagai "permainan monopoli". Kalau kawan-kawan dia menukar agama dan masuk agama dia, dia rasa syok dan dia rasa sudah "menang"! Kalau kawan-kawan dia keluar dari agama dia, dia akan rasa "upset" sehingga tendang kawan itu! Adui!

Kalau sendiri rajin melatih dan dapat menyaksikan keindahan yang dikurniakan oleh Tuhan, itu rezeki sendiri. Adalah tidak bijaksana beremosi bila kawan keluar/masuk agama sendiri. 

Kalau seseorang betul-betul percaya kepada Tuhan, walaupun satu hari semua orang dah meninggalkan agama dia, dia tetap akan terus mempercayai agama dia. 

Inilah penganut yang betul-betul ikhlas!

Tuhan = God = Pencipta dunia ini yang tiada orang dapat membukti kewujudanNya. (kita hanya boleh percaya atau tidak percaya).

Agama = Organisasi. Sesiapa yang masuk organisasi agama ini dapat belajar ajaran agama dan cara-cara mendekati Tuhan secara berkumpulan.

Belajar secara berkumpulan merupakan perkara yang baik sebab lebih berkesan.

Dalam organisasi agama, terdapat orang yg dilihat lebih pandai daripada orang lain dalam memahami ajaran dan cara-cara mendekati Tuhan, jadi orang yang "lebih pandai" ini akan menjadi guru atau tokoh agama.
 
Ini tidak baik untuk mereka yang bukan tokoh sebab mereka akan malas memikir dan selalu bergantung kapada tokoh-tokoh agama dalam pelajaran agama. 

Kita mesti tahu setiap manusia dianugerahkan oleh Tuhan kemahiran untuk memikir secara radional , adalah amat membazir jika manusia tidak menggunakan kemahiran ini.

Dalam organisasi agama, disebabkan terdapat ramai member, maka wujudnya politik, jadi tokoh-tokoh agama terpaksa mencipta peraturan-peraturan untuk "maintain the order". Tetapi sampai sekarang manusia masih gagal mencari cara yg berkesan untuk menghapuskan isu politik dalam agama. 

Setiap organisasi besar mesti ada politik. Tokoh-tokoh pun manusia juga, ada yang baik ada yang tidak baik (melainkan mereka yang boleh menerima mesej dari Tuhan tetapi bila "messengers" sudah meninggal maka timbulah masalah seperti pengikut yg terdekat dengan "messengers" memanipulasi ajaran guru dengan tujuan untuk memuaskan nafsu sendiri terutamanya nafsu dalam kuasa dan nama. Salah satu contoh adalah St. Paul yg dikata memanipulasi ajaran Jesus Kristo. Terdapat banyak lagi contoh tersebut di agama lain juga).

Apa yang saya ingin kata ialah, agama pada mulanya bertujuan "belajar ajaran dan cara-cara mendekati Tuhan secara berkumpulan". Tetapi malangnya selepas bilangan member di organisasi agama bertambah, ramai "member" telah terlupa kepengtingan belajar dan melatih, "instead" mereka sering semak "member" lain sama ada mereka ada ikut peraturan agama? ada buat salah kepada organisasi? mereka beremosi dengan benda-benda yang tidak penting dan tiada kena-mena dengan menguatkan tahap rohani mereka. Mereka malas berfikir rasional dan menyerah interpretasi ajaran kepada orang lain.