納吉不堪，老馬更不堪

老马火力全开攻纳吉。许多网民都非常赞赏这位政治老人。

马来网民支持崇拜老马理所当然，老马确实是，或他所声称，一生全心全意帮马来人。他向来的论述就是希望看到马来民族壮大。他任首相期间，花上数百亿政府税收培育了不少土著企业家和中产阶层。有些土著企业家后来经营失败，老马政府还花了数亿救他们脱离债海。

由于公立高等学府须保留多数学额给土著，老马九十年代决定开放私人高等教育领域，美其名提供机会给非巫裔可深造，实则那些私立高等学府都是重视盈利的大公 司，股东少不了在任或过气的政治人物，学费与课程素质不成正比，最後还弄出高等教育基金，用乾坤大挪移的方式，钱从学生身上流进学府的账，学费越贵就可从 高等教育基金抽得更多，至于债，就由学生来扛。

老马的大错，就是他不应只要当所谓马来人英雄，大马首相理应为全民首相才对。可是，他对马来人的讲词，往往都是华人怎样控制国家经济，马来人怎样做人家的仆从等等，当了首相，却没不曾看看自己的身份，还在处处搞煽动。

1999年大选前，当时的选情对国阵非常不利，马来人对安华入狱事件感到非常生气。此时华团向老马呈上"诉求"，老马爽快接纳。岂知大选后，国阵靠华人票 险保政权，老马此时竟然翻脸不认人，指华团都是共产党和种族主义。我当年看过在报章上刊登的诉求内容，完全都是以民主人权为主调，何来共产与种族主义？

去年，他开始攻击纳吉，用的理由就是纳吉大选前过于讨好华人，却不得华人回报。可是此举没成效，最后他才以一马公司课题攻击纳吉。由此可见，至少在去年，老马的思维，还是马来人至上。他之所以讨厌新加坡，就是他认为新国是"华人政权"。

纳吉万一被证实有罪而下台，当然老马的功劳最大，可是我要提醒网民，这位前首相，所作所为都是为了自己，或他声称的为了马来人，而非不分种族的为了全民。

李氏的“多講華語、少講方言”政策

此文于西元二零一五年三月廿五日获刊登于《当今大马》- 李光耀“多讲华语、少讲方言”政策

李氏的“多讲华语、少讲方言”政策

一代政坛巨人李光耀被华人褒最多之处是他把狮城从小猫变狮子王，而他被贬得最多之处就是“多讲华语、少讲方言”的政策。

李氏被认为是消灭新国华人母语的凶手。李氏辩称其用意在于消除各籍贯华人间的隔阂。
早期华人按籍贯分帮结派已是学术界公论。各籍贯间几乎都互不往来。就连行业都由不同的籍贯垄断，如福建人垄断橡胶运输业，客家和广府人垄断锡矿业等等，海南社群比较小没办法只好搞咖啡店饮食业，其他更小的籍贯如广西等，就只能做人家不愿意做的工作。

籍贯之别之严重我们实在难以想象。就连我们这一代，虽然普遍不理会人家的籍贯，当偶尔还是会听见许多长辈贬低“非我籍贯”的言语。一些如女儿嫁给某某籍贯聘金就要多收数倍等的事情还是会发生。从这里就能看得出，上几代的籍贯之别是多么根深蒂固。

中国土地广阔，“一方水土一方言”是常情。星马土地小中国数十倍。这么多不同籍贯的华人移民来这片小小土地，还要坚持籍贯情意结，分帮结派，对争取资源根本就无益。更何况华人还需要跟人数最多的马来人斗抢资源。

同理，马来人原本也有分爪哇人、舜他人、武吉斯人之类的，惟在星马有人数众多的非马来人，为了方便争取资源，他们也理所当然趋向认同“马来人”的身份。

其实，即便华语没成为华人的共同语，某些少数籍贯的方言仍旧会消失。怡保就有许多福建人（闽南人），只谙当地流行的广府话，一句福建话也听不懂。这就证明了即使没华语，一些方言仍旧会消失。

只看因华语而消失，还是因其他大籍贯的方言而消失。

衰落在华语手上，还是衰落在其他主流方言手上，差别很大。众所周知，华语是中国北方官话，并不是本地华人的母语。但唯有这样，才对本地大小籍贯都公平。因为并不是任由大籍贯来“同化”小籍贯。

同理，马来语之被马来群岛各族群当作共同语就有着同样的原因。纯正的马来人其实在马来群岛族群里只占少数，但由于马来群岛的大族群如爪哇族舜他族等各自不服对方的母语为共同语，最终就选了马来语为马来群岛共同语。所以即便马来人不是印尼最大族群，惟印尼终究还是选了马来语（印尼语与本地马来语有些不同，当基础还是马来语）为其国语。
另一个例子是，印度的泰米尔族亦不服北方的兴地语为印度国民共同语。泰米尔族甘愿用英语与北方族沟通。

李光耀之所以选择英语为国民共同语，也是看清了各种族都不服对方的语言为国民通用语。即便英语当时代表了殖民地的语言，在民族主义当道的环境下，令人非常抗拒。但是各族也知道选用英语为共同语是当时的最实际和最佳的选择，因为对各族都非常公平，所以大家最终都没有异议。

如果李光耀选用华语为国民通用语，情形就如同“大籍贯吃小籍贯”一样，最终一定激起许多的风波。华人小籍贯没有强力政权作后盾，可能就被大籍贯吃到母语消失去。但是新加坡的马来人有周边的马来群岛政权为后盾，又怎么会乖乖坐看华语成为该国通用语呢？

李氏可為“聖王”否？

笔者乃南马人。同乡之同学亲戚， 有者慕狮城高等教育之佳名，求学深造去；有者慕新国新币兑马币之佳率，谋生定居去；有者更为了家人子女之未来福祉而“弃大马国籍、成新国公民”。

笔者更曾亲身尝过几乎天天过新马关卡的滋味。那段日子，不论是上班或下班，笔者从没不曾在关卡见到数以万计的摩托车骑士。他们有些戴口罩，有些没有；有些熄了摩托车引擎，有些没有。他们只有某动作才是一致，就是在摩托车专行道上徐徐推着摩托车前进。

由此可见，新加坡可谓是大磁铁，令邻国人民心甘情愿堵车挨苦涌往谋生。李光耀之被许多人崇拜，皆因新加坡之成功有目共睹。

李氏发展新加坡有功，同时却是“华教公敌”。东南亚第一所中文大学－南洋大学，就是由李氏所关闭。同时李氏的教育政策也偏向以英语为主，用不拨款等的间接手段来令狮城华校逐渐式微。

吊诡之事何其多。上世纪八十年代，或许政权已稳，李氏又突然回归“华夏本位”，积极向其华裔公民推广“儒家思想”。当时李氏的团队打算在中学开“儒家伦理课”。为了编好“合时宜又合国情”的教材，李氏还特地请来了数位大名鼎鼎的儒家学者，如余英时及杜维明等人来助阵。

可惜“儒家伦理课”寿命短，开课五年就匆匆告别中学，主因在于不受学生及家长欢迎。为何如此，则有诸多原因。

不 过，李氏精心设计儒家伦理的良苦用心并没付诸流水。为推广儒家思想，他不仅在中学教育着手，还在民间办了不少儒家研讨会，使民众多参与类似活动，借此在民 间推广儒家思想。当“亚洲价值观”正流行时，李氏版本之亚洲价值观就是由儒家思想来打底。新国政府还曾从儒家思想中筛选各族可接受的部分，推出《共同价值观白皮书》。

不 过，由于李氏曾多年努力推广儒家思想，故其治国之大成就，就被某些学者说成乃拜其儒家思想所致。这并非定论，有学者认同，有学者反对。多数人认为李氏是法 家信徒，因为新国政府的严刑峻法举世皆知，而李氏本人又曾于某场访问发表“人性本恶”而须严管之看法。“人性本恶”乃大儒荀子的名言，故荀子之徒李斯等人都推崇严刑峻法，与孔孟之学大异其趣，说起来实在有趣。

撇 开法家一面不谈，李氏确实也有孔孟风范的一面。李氏相信“精英治国”的道理，其团队全是精英，并以廉洁高效闻名。李氏虽以几近独裁的方式治国，惟给人之印 象是“家长”多于“暴君”。这种印象全拜他好以精英之眼来观其人民，认为其人民都不懂事的小孩，需要好好督导、保护和照顾。虽然好像有点太超过，不过本意 确实是为民，错不了。

中 国古时，尤其是在皇帝开明、“刑不上大夫”的宋朝时期，士大夫通通都是科举出身，通通都是社会精英，通通都奉孔孟之学为圭臬。士大夫之愿，都不外是配合圣 王以治出“大公天下”，宋代就不乏有这些大志的士大夫，其中两位更传下了千古名言，一是张载之“为天地立心，为生民立命，为往圣继绝学，为万世开太平”， 而再来就是范仲淹的“先天下之忧而忧，后天 下之乐而乐”。

李氏之治国精英团队，就犹如中国宋朝之士大夫。而李氏之鞠躬尽瘁为国为民，活脱脱就是“为生民立命”。李氏只要收敛其家长心态和偶尔刚愎自用的态度，已几近可成为儒者所苦寻之“圣王”！

My response to Zaid Ibrahim's view on national language as a key to unite Malaysians

(Picture taken from the Internet)

The post is here http://www.therakyatpost.com/news/2015/03/12/kids-should-mix-freely-to-bridge-racial-gap/

Zaid's opinion is still old and outdated. Indonesian Chinese were banned from speaking their mother tongue since 1960s. Yet they were massacred in 1998. It is very obvious that language is not the major concern of racism.

You learn language for convenience, not because to show your "patriotism". The latter is so bullshit. It is a poisonous product of Nationalism which is so outdated because the colonized power has long gone and some people still want to stick with this.

To counter Racism, you should question whether you teach your child to learn to respect "different opinions or different ways or different living styles". Do you see others are also human as you? Do you see other religions are as equally holy and TRUE as yours?

You can go on remain don't bother to understand people who are different than you, you can go on live in your own circle of same race because that is your freedom, nothing wrong about that, but you should not tease, discriminate or bully people just because they are different than you.

Most most most importantly, no race based policy should be introduced at government's level. This is the root for all the feud that are happening today.

Malaysia was British's Malaya. British gave us independence because they were under serious threat from the Communist Party. Otherwise you think why British would let us go so easily and so peacefully? And one thing for sure that our forefathers proved to British that ALL races wanted independence. UMNO alone wasn't enough to convince British to approve independence. So this is how it happened. All races back then had contributed much to our independence.

Our political system , admin system, all the infrastructure, and even the race proportions are the legacy of British , not from all the state kingdoms.

Also, please go n check the year 191x Currency Note that was printed by then Johor Kingdom. It's even got Chinese character printed on the it. Another thing to note is that Johor Sultan even formed Sistem Kangcu to get Chinese immigrants to develop Johor's agriculture. Malay back then was so open and confident. They did not request for any help from the government.

After our independence, our economy was still very much in the hand of foreigners. The statistics are available in many books, including Syed Ali Hussein's "The Future of Malay". Therefore, it is ridiculous for someone to think that Chinese was controlling Malaya's economy since independence. The biggest cake for sure reserved for the people from the Queen's land .

Malaysia government only managed to buy over all the foreign assets decades later, after the government earned much from the crude oil business. Now it's the GLCs that are controlling our economy. Most of the employees in GLCs are Malays. All the so called Chinese tycoons nowadays have to "cari makan" in oversea. It is naive for someone to think that these Chinese tycoons have chance to expand their wealth here without UMNO's intervention?

As for majority Chinese who are definitely not tycoons, they have been sacrificing a lot of their time to make their living. They dare not have so many children because they have to spend much effort in accumulating more wealth for their descendants. So there is a price to pay. As a comparison, most of the young Malay family usually want to have at least 4 kids, some even want more. Imagine the heavy expense to sustain so many mouth, it makes sense that it is more difficult for Malay family to accumulate wealth. The logic is very simple. This is very basic financial planning knowledge. Perhaps this is not a problem for people who always hope government can do anything for them whenever they're in need.

Also, some people think that Chinese were massacred in Indon because they were controlling the national wealth so the BN goverment was doing the right thing to implement "NEP". My advice to these people are, please do not think your bros and sis are "natural born killers" like those Indons. Even you yourself like killings does not mean they like too. To kill out of jealousy is inhuman and it's Haram in every religion. If you believe to kill the rich is something right, you are no different than those Indon beasts, who portrayed very very wrong image of your religion to the world.

In short, nationalists don't really care for the good for people. Nationalists only want to fulfill their ego that is shaped from the illusion that if someone from their race succeeded, they can share the glory just because they belong to the same race. This is funny, they don't even have contribution to the someone's journey of success. Don't they remember that every glory does not belong to us, but belongs to God?

Chinese early settlers did not invade this land by force, it's all the western powers that killed all the natives here. And now what? These nationalists want Chinese descendants to become as close as their own race, they want their descendants to play unfair game just for their races to catch up. Looks like this will make them happier. This type of "happiness" is all coming from their ego. I wonder if God still has a place in their heart?

I urge all these nationalists to stop being blinded by Nationalism ideology. Let me repeat, Nationalism ideology was meant to be the weapon to fight the colonized power. Your enemy has long gone. Hence the Nationalism mindset should be gone too. This ideology did not even exist only until like 100+ yrs ago. Today we are already in information era. People are talking about Globalism and Pluralism now.

印尼不想再造女傭

此文于西元二零一五年二月十八日获刊登于《南洋商报》言论版－

信手拈来：印尼不想再造女佣

印尼不想再造女佣

印尼新总统上任，推动不少“民族主义”政策，除积极提升印尼语地位，现在还要其国民不再当女佣。

女佣虽然并非不良职业，惟于多人心目中，薪水只属三流，地位更不甚高尚，故当印尼总统发现祖国竟输出如此多女佣，心里完全不是滋味，觉得有辱国格，现在要急于补救。

《论语》曰：“名不正、则言不顺；言不顺、则事不成”。

印尼想要成为国际大国，要匡正其形象，就先从女佣下手来“正名”，这是正确之举。如此总统和政府，方真算是为国为民，而非为己，是印尼人之福。

无独有偶，印度去年大选，由兴都民族主义政党当选，总理莫迪更是许多兴都民族主义者心头爱，莫迪有心要迅速使印度成为各国敬佩的超级大国。

可是数月前，印度突然爆出女游客被强奸案，使印度“强奸之国”的形象越发“深入人心”，莫迪感觉极为羞辱，声称要父母管教好儿子，莫再让印度蒙羞，毁掉莫迪的努力。

强奸案虽属个案，但若被冠上不雅称号且被广传世界，任谁听了都会心生恐惧，对前往印度旅游踟蹰不前，间接破坏印度的旅游业。故印度一天无法“正名”，离成为超级大国之路就愈遥远。

某国，也正努力成为超级强国，但最近十多年，其国有太多女生在世界各地卖淫。他们的足迹遍及不少国家，在本国也是常见。多年来的警方扫黄行动，以该国女生人数为最多。

由于有这群“害群之马”，曾几何时，该国女生即便来马旅游，往往都被误为是来卖身赚钱，甚至被本地各种族男人认为是性开放之辈，简直令那些正经的该国女生难堪。这就是“不正名”之后果。

就算该国一天成为超级大国，惟其女公民却在各国大赚卖淫钱，这叫该国公民又如何能抬得起头？印尼女人当女佣，虽然不时卖身，都已经令其总统感觉没面子，何况是到处当妓女？

先正掉这种臭名，才能“名正言顺事成”，大步向前走。

Kenapa ada Kaum Tiong Hoa tidak betutur Bahasa dengan fasih

Indonesia bukan contoh yang baik sebagai "Satu Negara, Satu Bahasa". Selama berpuluh puluh tahun mereka melarang penggunakan bahasa ibunda dengan cara zalim. Dan ia tidak membantu perpaduan kaum langsung. Pada tahun 1998, ramai Kaum Tiong Hoa telah dibunuh walaupun kebanyakan mereka sudah tidak tahu bertutur dalam bahasa ibunda sendiri.

Itu sebabnya apabila Gus Dur menjadi Presiden, beliau terus membatalkan larangan bahasa Tiong Hoa. Gus Dur sendiri pun tahu bahawa larangan itu tidak berperikemanusian. Beliau sebagai tokoh agama memang tidak berat hati nak meneruskan polisi yang tidak berperikemanusiaan itu.

Sekarang pendidikan bahasa Tiong Hoa sudah berkembang cepat di Indonesia.

Kita dapat lihat apabila Indonesia tidak main konservatif lagi, ekonomi mereka berkembang dengan cepat. Itulah "The Power of Pluralism".

Kita tidak boleh asyik bandingkan negara kita dengan Indonesia. Kita banyak kali berjaya daripada Indonesia dalam apa-apa bidang pun.

Di antara negara ASEAN, kita hanya di belakang singapore. Sebab dari zaman merdeka sampai sekarang, kita adalah masyarakat yang Plural (walaupun ramai Orang Nasionalis tidak suka dengan ini).

Indonesia merdeka dengan perperangan, manakala kita merdeka dengan perundingan.

Cara Indonesia sudah dibuktikan tidak berkesan. Disebabkan pengunaan cara yang salah, Indonesia dipimpin oleh diktator dan telah mundur selama berpuluh-puluh tahun. Indonesia hanya mulai nak berterbang semasa zaman pemerintahan Susilo. 

Bahasa adalah digunakan untuk kemudahan, bukan digunakan untuk melambangkan satu negara. Masa Kesultanan Melaka, Bahasa menjadi Lingua Franca dengan secara natural atau organik, bukan kerana ia diberi status bahasa kebangsaan.

Tapi saya boleh pasti bahawa setiap kaum Tiong Hoa mengetahui bahawa adalah suatu perkara yang bermanfaat kalau mereka dapat menguasai sebanyak bahasa yang mungkin. Tetapi ini bukan perkara yang mudah. Bukan semua orang dapat belajar bahasa asing dengan cepat.

Salah satu sebab kaum Tiong Hoa tidak dapat bertutur bahasa dengan fasih adalah mereka tidak berpeluang utk menggunakan BM sejak keluar dari sekolah menengah. Kebanyakan kaum tiong hoa mencari makan di sektor swasta dan sektor swasta sering menggunakan English sebagai bahasa pekerjaan.

Bagi kaum Tiong Hoa yg bekerja di sektor awam atau GLC, mereka dapat bertutur BM dengan baik sebab mereka hari-hari menggunakan bahasa itu. Tetapi tidak ramai kaum Tiong Hoa yang berpeluang memasuki sektor awam dan GLC sebab kebanyakan jawatan kosong adalah "reserved" untuk kaum bumiputra sahaja.

Bagi kaum Melayu, bertutur dalam BM adalah suatu perkara yang natural sebab BM merupakan bahasa ibunda mereka. Jadi kalau kaum melayu berkerja di sektor swasta yang menggunakan English, pun tidak apa, ia tidak akan menjejaskan tahap kemahiran BM mereka.

Soalan kaum Tiong Hoa tidak ingin belajar Bahasa itu tidak wujud. Mana-mana jenis sekolah tempatan pun diwajibkan oleh kerajaan untuk mengajar Bahasa Malaysia. Mungkin cara pelajaran itu kena diubah sikit supaya lebih mementingkan Pertuturan daripada Pembacaan dan Penulisan.

Pelajar yang bahasa ibundanya bukan BM (termasuk Iban, Kadazan DLL) haruslah diajar BM dengan teknik "Second Language". Teknik ini sudah dikaji dengan mendalam oleh pakar-pakar di bidang pengajaran. Teknik ini pun sedang digunakan di banyak negara.

Selain daripada itu, BM harus dijadikan Bahasa Ilmu, bukan setakat di Bidang Islam sahaja, tetapi di bidang lain seperti sains mode, agama lain, falsafah barat DLL. Bila BM sudah menjadi kuat, maka sektor swasta akan mulai menggunakan BM dengan lebih kerap. Dan pada masa itu BM akan berpeluang untuk menggantikan kedudukan English di sektor swasta.

Di samping tu, kerajaan harus mengurangkan ketidakpuashatian kaum Tiong Hoa dengan membantu rakyat secara buta kaum. Kerajaan juga harus mengambil lebih pekerja awam kaum bukan bumi.

Jarak BM dengan English memang besar sekali, jadi dalam masa yang singkat ini kita tidak dapat melihat perubahan yang besar. Tetapi kita boleh mulai dengan mengubah cara pengajaran BM dulu. (kepada mereka yang tidak cakap BM di rumah)
 
Pada pengetahuan saya, waktu kita merdeka, sebahagian besar ekonomi kita masih terdapat di tangan "foreign capital" selama 70%! (Saya adalah merujuk kapada statistik dalam buku - Orang Melayu: Masalah dan Masa Depan).  Syarikat-syarikat besar masa itu semua dari luar negara.

Selepas kejaraan mulai beruntung besar daripada jualan Petroleum, kerajaan telah berjaya "menasionalkan" semula semua aset-aset yang terdapat di tangan syarikat luar negara itu.

Jadi pihak yang menguasai ekonomi negara kita sekarang ialah semua GLCs.

Bagi kaum Tiong Hoa, sejak dulu sampai sekarang keadaan tidak berubah, tidak menjadi lebih teruk tapi tidak menjadi lebih baik juga. Sebahagian besar kaum Tiong Hoa masih terperangkap dalam bidang SME( Small to Medium Enterprise)

Ada orang yang mengatakan bahawa Kaum Tiong Hoa tidak suka bersyukur kepada kerajaan.  

Bersyukur itu memang salah satu nilai murni kaum Tiong Hoa.

Kaum Tiong Hoa biasanya bersyukur kepada Tuhan, kepada dewa-dewi, kapada ibu bapa, kawan-kawan, pekerja-pekerja DLL, cuma tidak biasa bersyukur kepad kerajaan. Peranan kerajaan adalah untuk mengendalikan negara dengan baik. Tetapi apa yang berlaku ialah kerajaan suka memainkan isu perkauman. Kadang kala strategi kerajaan hanyalah untuk membantu satu kaum sahaja, kaum lain semua tidak dapat bantuan yang sama. Dengan begitu mustahil kaum tiong hoa nak menghormati kerajaan, sebab semua orang tahu bahawa semua kaum ada orang yang memerlukan bantuan.

Bersyukur ini dari hati kita.

1) Kita tidak boleh memaksa seseorang itu bersyukur. Itu bukan syukur yang ikhlas.
2) Kita harap seseorang itu bersyukur, tetapi kita tidak rasa "shiok" jika orang itu tidak bersyukur dan kita nak menghukum orang itu sebab dia tidak bersyukur. Ini tidak betul. Ini kita panggil paksaan.

Why some Chinese Malaysian don't speak BM fluently

We use language for our convenience (and mother tongue is for us to know our root). Knowing as many languages as possible is confirmed beneficial to everyone. Everyone knows about this and acknowledges this. Unfortunately it is always not easy to pick up a new language because everyone has different language learning ability.

Things have turned bad when a language is being used as a National Symbol. And this is not going to help. Let me take one closest example, during the era of Kesultanan Melaka, Bahasa became the "Lingua Franca" in this region naturally, not because it was granted the status as "Bahasa Kebangsaan" then only it became the Lingua Franca.

The sense of patriotism is not really important because what matters most is YOUR life journey. As I understand, the concept of Nationalism is even not encouraged in some religions such as Islam because such concept can be manipulated to oppress a certain group of people. Nationalism is a  young thing. It was used to "unite people" to fight the colonized power. Now the colonized power has gone, the spirit of nationalism is gone as well.

Malaysia has been progressing very well since independence because we are a country of multi-cultural, multi-religions and multi-languages (Of course all this while some Nationalist don't really like this and they are still trying to change the face of Malaysia). Among all ASEAN countries, we are only behind Singapore. Those "One language" nations such as Indonesia were stuck in deep shite for many decades due to their "mono" policy. Fortunately their newer leaders saw the importance of "pluralism" and hence lifted all the barbaric language-ban policy (Indonesia President Gus Dur abandoned the Chinese language ban), and since then these nations started growing fast and now they are even chasing us. Now the Chinese education in Indonesia is growing very fast. There is even a University in Thailand that uses Chinese as the teaching medium.

Some Chinese do not speak good Bahasa simply because they have no chance to practice it after graduated from secondary schools. For those Chinese who managed to work in Government or GLCs, where Bahasa is the primary work language, they can speak very good Bahasa because they are using the language daily. The thing is not many Chinese get to join Government and GLCs as most of the positions are reserved for Bumiputra only.

Therefore a lot of Chinese have to "cari makan" in the private sectors. And everybody knows that English is the primary work language in the private sectors. To the Malays, it is not a problem for them to work in private sectors because their mother tongue is Bahasa. They still have much chance to use Bahasa in their daily lives.

To increase the importance of Bahasa, Bahasa has to first become a "knowledge language". Books published in Bahasa should cover many areas such as modern science, western philosophies, eastern religions, new age beliefs, personal development and etc, don't just cover Islam only. Bahasa readers must be able to find books or articles written in Bahasa in their area of interest. Of course this is for long term, the ultimate goal is to replace English as the primary work language in private sectors. English is nobody's mother tongue here in Malaysia.

Today, all types of schools in Malaysia are already forced by the government to make Bahasa Malaysia a compulsory subject. What needs to be done is to revise the course content and the teaching methods. Conversation skill should be emphasized rather than reading/writing skill, because conversation sounds more useful to students when they enter the society. We don't need to increase the number of hours to teach BM, we only need to change the way of teaching and improve the the content.

Also, for Malaysians whose mother tongue is not BM (including Iban, Kadazan, etc). BM should be taught as "Second Language" . The "Second Language" concept is not something new in the Teaching Profession, it has been widely researched and has been implemented in many countries.

Let Religion Unite, Not Divide

Let me tell you how all religions can be "united". 

The true spirit of religion is not about all the doctrines, but the spiritual way to be One with the Creator.

The true spirit of religion is not about how many comrades you have? Or how many of your comrades have betrayed you. It is not a game. What matters most is YOU do not lose faith in God up to the extent that even when the world only has only 1 follower left, which is yourself, you FAITH still persists. Just look at Buddha, Jesus and Muhammad (SAW) , they started with zero follower yet they did not care, they just did what they needed to do.

When i look at different religions, including Confucianism which is traditionally not regarded as a religion, I find the beauty in each of the religion is the "way to be One with the Creator", and as a religion follower, you can do that via different ways of meditation such as the Buddhist way, the Islam way (Sufi whirling and etc), the Christian way and etc. There are so many ways. If you practice, each of it can help in your spiritual growth.

When we ignore all the religion doctrines, such as what you can do, what you cannot do, what you can eat, what you cannot eat and straight go to the method to be One with God, we will realize that there is actually no religion at all, there is only the Creator. The Creator is so near to us and we will feel religions become so minimal, sacred books become so insignificant.

A lot of religion followers read their sacred books without the right mindset. You have to first practice the ways to be One with God , then only you start reading the sacred books. This is the right sequence. By then you will have a better understanding on the content of the sacred books. This is a very scientific and rational way, which is to prove what you have learned and realize it by yourself. You do not just believe blindly in everything being told or taught.

This is the way for all religions to be One. Believe in the Creator, don't emphasize the religion(doctrines).

To end this article, religions are created by followers. Sacred books are written by followers. Prophets or Gurus never really created religions. They only passed down valuable teachings as well as the Divine Message from The Creator. Religions were created to fulfill the followers' need, especially when their Spiritual Gurus are already not around. Religions were not created for the need of Prophets, Messengers or Gurus.

只想民免而無恥乎？

此文于西元二零一五年二月九日获刊登于《南洋商报》言论版－信手拈来：严法不能教育人民

只想民免而无耻乎？

民联两党闹别扭，原因为何，依我浅见，三字言之 - 回教国。

上届大选落败後，回教党某些党员不知是否受了刺激，个个原形毕露，重谈回教国。回教刑事法是第一炮。吉兰丹水患方休，回教党就迫不及待谈回教刑事法了。

支持回教刑事法者众。而某些穆斯林即使反对，也不敢公开反对，所以听到的反对声几乎清一色是非穆斯林，被支持者说多管闲事插手穆斯林事务。

严刑峻法可令大众安安分分守规矩，没错，史上例子多得是。中国战国时代，秦国就以"法"崛起，法加上术与势，秦国很快壮大，横扫千军，统一天下。可是，没三十年，倒了。

看回现代，邻国新加坡人人号称“警察国家”，严刑峻法形象鲜明，为了“护法”，还曾不惜冒得罪美国大哥的险。新加坡可以如此走多久，尚未可知。

我国现有世俗法很完善，世俗刑事法亦是。或许在回教刑事法“粉丝”眼里，世俗刑事法论严论峻尚不及回教刑事法，何况回教刑事法还是“神圣之法”，乃“上苍所赐”，反对不得。

法律为死物，执行还看人。执法者把匪送上庭，法律此时方变活。同理，执法者表现依旧平平，即便当真落实回教刑事法，亦只是汤换药不换而已。

有种情况更糟糕，即法律固然很完善，掌权者及诠释法者竟可免受法。结果法律只用于无权无势之民众，成为掌权者压制民众的工具。

《论语》里，子曰：“道之以政，齐之以刑，民免而无耻；道之以德，齐之以礼，有耻且格。”

法律再严，也难教育人民。道之以德，齐之以礼，人民自动自发维护社会秩序方是上策。这就是“礼”之精神，不靠外力靠自省。回教断肢法“迷”把回教断肢法看得这么重，天天都挂在嘴边，令人感觉好像此法是回教第一大事，充其量只想"民免而无耻"乎？

謀暴利，不正義

此文于西元二零一五年二月六日获刊登于南洋商报言论版-有话直说：只谋暴利毁功德

谋暴利，不正义

农业部长又来了，他不顾身份，玩弄种族主义，呼吁马来人抵制华商，不购买华商的商品。

虽然农长努力澄清，言论内“华商”乃指部分华商，惟还是令人感觉怪怪，无法轻易信服。究其原因，其言论用上“马来人”“华人商家”种种词汇，种族主义根本深入心中，即便如其所言并无恶意，或许是“自己骗自己却不自知”。

国内确实有许多谋暴利的商家，但又何止华商而已。要知道某商家有没有谋暴利，有时"比一比同行的价钱"就可以了。当然，我们也要考虑到何种行业等等。有些行业，商品或服务价格不因地域不同而变，有些行业在不同地区则有不同收费。地域因素里，店铺租金和运输费为商家最头疼的大开销，对商品或服务价格之定夺举足轻重。

做生意，当然要賺钱，那是做生意的首要目的。其次为制造就业机会，用薪水换员工脑力体力，使员工得以养家。企业越大，员工越多，养活的家庭人口不计其数，那是很大的功德。

可是，一旦老板只想着賺大钱，想要在每件商品或服务賺上数倍盈利，那不仅仅是赚钱那么简单了，那根本就是谋暴利，就是贪婪。有些商家，更垄断整个行业，商品服务价格由其所好，“年报年年报佳音，皆是暴利堆积来。”

贫者愈贫、富者愈富，与谋暴利之心态不可说无关。数年前美国闹金融风暴，还殃及全球，乃拜金融家好谋暴利，发明次贷，任其失控所致。然后，房地产价格飙涨，亦是拜投机客欲在房地产界谋暴利所致。

《论语》  内孔子曰：“富与贵，是人之所欲也，不以其道得之，不处也；贫与贱，是人之所恶也，不以其道得之，不去也。君子去仁，恶乎成名？君子无终食之间违仁，造次必于是，颠沛必于是。”

谋暴利，就是"不以其道得之"。谋暴利，三字言之－不正义。

《论语》又言：“放于利而行，多怨”。美国次贷风暴，使许多人不满“放于利”的金融家，最後爆发出占领华尔街运动。房地产价格飙涨，民间怨声不断，政府就弄个“一马房屋”政策以安抚人民。

眼中一旦只有暴利，种种功德，通通可以归还上天。

欲入印尼，須懂印尼語

此文于西元二零一五年二月二日获刊登于南洋商报言论版-信手拈来：投资先学印尼语

欲入印尼，须懂印尼语

近几年，印尼经济变火热，投资环境亦友善，外资不来不明智。外资一来，亦带来驻外专才。

不过，并非每位驻外专才都谙印尼语。就如在马驻外员工一样，并非每位都谙马来语。

职是之故，印尼政府欲立法，规定在地外国员工若欲得工作准证，就须通过印尼语测验。此举名为保护印尼员工利益。

驻外专才也许是某领域专才，却非个个是语言专才。他们有时候一年须前往不同国家，若每到一地都须学当地语言，恐怕学来也是枉然。

不过，印尼并非首次如此做。数年前，当印尼向东盟开放劳工市场时，已有相关政策，不过当时印尼政府说会“看风使舵”，说一旦该措施拖累印尼经商环境，会考虑撤销。

如今新政府又再重提此事，想必过去此措施并不成功，早已不了了之。

其实，印尼此举何止能保护印尼员工利益，还能为教授印尼语的业者带来滚滚商机。试想想，万一此法令获通过，外资为迎合印尼政府政策，派驻外员工上基础印尼语课程，就是源源不断的生意。印尼政府还真会为老百姓制造生意。

奇怪的是，印尼政府似乎不怕因而吓走外资，对此法似乎有恃无恐。还是又想像之前一样，一旦该语言政策影响商业环境，才来玩紧急刹车。

或许，印尼是因工资低廉和人口庞大而吸引外资前来，相对于马来西亚，大马则是英语环境健全而吸引外资前来。故印尼才因此“玩大牌”吧。

自该国新总统上任，语言政策一波接一波来。在此之前，印尼去年尾新法生效，该国所生产和进口的商品，都须与商品上压纹或印制印尼语标签，而且还禁用贴纸来作印尼语标签，因为贴纸可轻易被撕开。

如今世界贸易全球化，印尼胆敢在商业上贯彻语言政策，实在勇气可嘉。

只不过，印尼工商会馆日前才拨其政府冷水，印尼国企缺乏竞争力，不如大马，但竟还屡屡实施限制外来专才的政策，语言政策就是一例。该会馆还拿我国的国家石油作例子。

不过，如果该政策实施后，印尼经济还能成长无碍，印尼也算是破天荒了！其他国家其实可以学学印尼的勇气，参考印尼的经验，为自己的民族语言争一口气。

淺談大數據

阅报得知，前公司欲发展“大数据” (Big Data) 工程，以迎合政府的“国家大数据框架”政策。

近几年来，“大数据”是信息工程界的主流。中国风云人物马云最近受访时也说，未来是“数据的时代”，笔者肯定马先生有此一说与大数据技术息息相关。

大数据之所以流行，是因为实时分析海量数据的技术已成熟，重点在于“实时”与“海量”。

换做是从前，要实时为所流入的数据作分析非常困难。往常的作法是，技术人员须写程序，天天按时把数据从不同的“数据库”(Database)集中于“数据仓库”（Data Warehouse），才能做出所谓的商业分析报告，通常是每日报告，每星期报告，每月报告，每年报告等等，业界称之为商业智能（Business Intelligence），惟就是无法作出“实时报告”。

“大数据”另一特点是可分析来自不同管道的实时数据。比较从前的各种技术，数据须先进入“数据库”后方可作分析。而大数据技术由于可接上不同的“技术协议”，不必等待数据进入数据库后才能做事。“网民”在网上的一切活动，如使用脸书、推特及其他社交程序，在大数据技术支援下，再配合传统数据搜集技术，相关机构或公司就可实时得知网民的消费趋向、偏好、兴趣等等，再依有关数据推出量身定做的“商业资讯”如促销等等。

目前业界亦积极推动”物联网“(Internet of Things)工程，即把所有的居家电器用品都连接上网络，举例，目前的家居监管系统已可通过智能手机来检测或开关等，就只要连上网络就可以了。

当“物联网”成真后，大数据技术将如鱼得水，获得数据的来源大增，分析也越拉越精确。用户只要天天通过不同管道“上网”，几乎所有的“一举一动”都难逃大数据技术的掌控。其实在欧美已有许多人关注这类隐私问题，业界正致力解决之。

说有一天，大数据技术还能用来预测某人有无犯罪倾向，就像电影“关键报告”（Minority Report）里的情节一样。

分别是，“关键报告”电影里是用“神通”来预知犯罪事件，而现实生活里是用“大数据”而已。

目前已逢消费服务税季节，本地华裔中小型企业的挑战重重，笔者衷心希望“头家”们多多了解和善用诸如大数据技术般的新科技，以数据说话，为企业制定合适的策略，借以提升企业。

Tuhan dan Agama

Tuhan itu Tuhan. 

Tuhan akan tetap berada di sana tanpa segala agama. 

Semua agama ciptaan manusia. 

Apa yang manusia perlu tahu ialah cara-cara untuk mendekati Tuhan.

Cara-cara untuk mendekati Tuhan mungkin boleh diperolehi dari buku, tetapi kita sendiri perlu melatih juga.

Lama-kelamaan kita tentu akan boleh merasai "Tuhan" kalau lama melatih cara-cara mendekati Tuhan. 

Tetapi tidak mungkin kita dapat mengenali 100% Tuhan sebab kita hidup dalam 3 Dimensi, Tuhan mestilah wujud di Frekunsi dan Dimensi yang lebih tinggi. Hanya di Dimensi yang lebih tinggi kita dapat melihat SEMUA kejadian di SEMUA masa. Cuba bayangkan kita sebagai semut yang sedang merangkak dari tempat A ke tempat B, dan Tuhan adalah seorang manusia yang dapat melihat kita merangkak.

Yang malang sekali, ramai orang melihat agama sebagai "permainan monopoli". Kalau kawan-kawan dia menukar agama dan masuk agama dia, dia rasa syok dan dia rasa sudah "menang"! Kalau kawan-kawan dia keluar dari agama dia, dia akan rasa "upset" sehingga tendang kawan itu! Adui!

Kalau sendiri rajin melatih dan dapat menyaksikan keindahan yang dikurniakan oleh Tuhan, itu rezeki sendiri. Adalah tidak bijaksana beremosi bila kawan keluar/masuk agama sendiri. 

Kalau seseorang betul-betul percaya kepada Tuhan, walaupun satu hari semua orang dah meninggalkan agama dia, dia tetap akan terus mempercayai agama dia. 

Inilah penganut yang betul-betul ikhlas!

Tuhan = God = Pencipta dunia ini yang tiada orang dapat membukti kewujudanNya. (kita hanya boleh percaya atau tidak percaya).

Agama = Organisasi. Sesiapa yang masuk organisasi agama ini dapat belajar ajaran agama dan cara-cara mendekati Tuhan secara berkumpulan.

Belajar secara berkumpulan merupakan perkara yang baik sebab lebih berkesan.

Dalam organisasi agama, terdapat orang yg dilihat lebih pandai daripada orang lain dalam memahami ajaran dan cara-cara mendekati Tuhan, jadi orang yang "lebih pandai" ini akan menjadi guru atau tokoh agama.
 
Ini tidak baik untuk mereka yang bukan tokoh sebab mereka akan malas memikir dan selalu bergantung kapada tokoh-tokoh agama dalam pelajaran agama. 

Kita mesti tahu setiap manusia dianugerahkan oleh Tuhan kemahiran untuk memikir secara radional , adalah amat membazir jika manusia tidak menggunakan kemahiran ini.

Dalam organisasi agama, disebabkan terdapat ramai member, maka wujudnya politik, jadi tokoh-tokoh agama terpaksa mencipta peraturan-peraturan untuk "maintain the order". Tetapi sampai sekarang manusia masih gagal mencari cara yg berkesan untuk menghapuskan isu politik dalam agama. 

Setiap organisasi besar mesti ada politik. Tokoh-tokoh pun manusia juga, ada yang baik ada yang tidak baik (melainkan mereka yang boleh menerima mesej dari Tuhan tetapi bila "messengers" sudah meninggal maka timbulah masalah seperti pengikut yg terdekat dengan "messengers" memanipulasi ajaran guru dengan tujuan untuk memuaskan nafsu sendiri terutamanya nafsu dalam kuasa dan nama. Salah satu contoh adalah St. Paul yg dikata memanipulasi ajaran Jesus Kristo. Terdapat banyak lagi contoh tersebut di agama lain juga).

Apa yang saya ingin kata ialah, agama pada mulanya bertujuan "belajar ajaran dan cara-cara mendekati Tuhan secara berkumpulan". Tetapi malangnya selepas bilangan member di organisasi agama bertambah, ramai "member" telah terlupa kepengtingan belajar dan melatih, "instead" mereka sering semak "member" lain sama ada mereka ada ikut peraturan agama? ada buat salah kepada organisasi? mereka beremosi dengan benda-benda yang tidak penting dan tiada kena-mena dengan menguatkan tahap rohani mereka. Mereka malas berfikir rasional dan menyerah interpretasi ajaran kepada orang lain.